Een zieke moeder..

Als moeder zijnde kun je eigenlijk nooit ziek zijn. Je kind(eren) hebben de hele dag (vaak ook nog de nacht) aandacht en verzorging nodig en jij bent daar als moeder verantwoordelijk voor. Wat nou als je toch ziek bent? Goed ziek? Wat doen jullie dan? Een zieke moeder, dat ben ik.

Een zieke moeder.. dat ben ik en dat zal ik helaas ook mijn hele leven blijven maar het feit dat ik de ziekte van Crohn heb betekent absoluut niet dat ik niet voor James kan zorgen. Tja, ik moet wat vaker dan een ander naar het toilet maar als dat het ergste is? Geen probleem en tegenwoordig komt hij er zelfs gezellig bij staan.

Helaas gebruik ik bepaalde medicijnen waardoor ik sneller kans heb op infecties. De ziekte van Crohn is een immuunziekte en mijn immuunsysteem is gewoon.. kapot. Het werkt niet zoals het zou moeten werken en dat is ronduit balen.

De afgelopen 10 maanden van James zijn leven kon ik daar prima mijn weg in vinden. De vermoeidheid was en is altijd aanwezig en moeilijk wanneer James het geen strak plan vindt om ’s middags een tukkie te doen maar over het algemeen vermaken we ons prima!

Dat is nu helaas wel even anders.. het is alweer een dikke week geleden dat ik het vedolizumab infuus heb gekregen en met hoge koorts het ziekenhuis verliet. Wil je die video zien? Klik hier! Ik had zo gehoopt dat het zou overwaaien en ik na een paar dagen rust weer op de been zou zijn. Het tegendeel is waar en een zware antibioticakuur is een feit!

Ik vraag me vaak af hoe andere moeders het doen? Je partner kan slechts een week vrij dagen van zijn/haar werk, toch? Een kinderdagverblijf als back- up, is dat een idee?

Natuurlijk kan Merijn vaak wel iets regelen of een van zijn diensten wisselen maar dat houdt ook een keer op. Ook mijn moeder doet haar best om bij te springen maar dat kan ook niet eindeloos doorgaan!

Mijn ouders zijn bezorgt. Ik merk het aan ze. Iedere dag een aantal appjes of belletjes hoe hoog de koorts is en hoe ik mezelf voel. Lief van ze. Het ‘ziek zijn’ is bij mij nooit zoals een ander ziek is, er komt veel meer medische shit bij kijken en dat is erg vervelend.

Het doet mij vooral pijn dat ik op het moment weinig tot niet voor James kan zorgen. Straks vergeet hij dat ik zijn moeder ben.. dat lijkt me vreselijk!

Ik maak in gedachten allerlei plannen voor als ik weer beter ben. We kunnen lekker samen tekenen, in de tuin spelen, naar de kinderboerderij, zwemmen of een lekker rondje fietsen. Het gevoel dat je als moeder weer even extra tijd door ‘moet’ brengen met je kind omdat je anders bang bent dat dit (een zieke moeder zijn) de band verstoord.

Natuurlijk begrijpt James (gelukkig.. of juist niet) nog niet precies wat er speelt maar hij krijgt wel steeds meer mee. Ik blijf het aan hem uitleggen.. ‘Mama is ziek, maar wordt snel weer beter!’ Gelukkig geniet James van het feit dat papa nu wat meer tijd met hem doorbrengt dan normaal en dat is ook heerlijk om te zien.

Hopelijk slaat de antibioticakuur snel aan, vliegt de koorts naar beneden en kan ik snel de zorg voor James weer oppakken. Dit voelt namelijk niet prettig! Ondanks ik weet dat hij er nog niet zoveel van mee krijgt en het super naar zijn zin heeft met papa en oma.

Ik kan dan wel een zieke moeder zijn maar ik probeer er alles aan te doen dat James later eerst 20 andere leuke of minder leuke feitjes opnoemt ipv ‘Mijn moeder is ziek..’. Ik ben namelijk meer dan alleen maar een zieke moeder.. alleen nu even niet 😉

Hebben jullie hier ervaring mee? Wat doen jullie als jezelf goed ziek bent? Ik ben erg benieuwd. Misschien zijn er nog meer chronies met hetzelfde probleem?