Heb je de video gekeken van afgelopen week? Wat leuk! Nog niet, klik dan hier!
In 1992 kwam ik gezond ter wereld en hoewel ik het enige meisje was van de familie was ik altijd sportief bezig, buiten in bomen klimmen en voornamelijk heel veel voetballen met klasgenootjes. Wat was dat een heerlijke tijd.
In mijn jeugd heb ik altijd een normaal postuur gehad, geen overgewicht maar ook geen ondergewicht, gewoon gezond. Dit veranderde in het laatste jaar van mijn middelbare schooltijd. Ik werd ziek en het duurde lang voordat ze een diagnose gesteld hadden, in die tijd viel ik veel af en ontwikkelde ik zelfs ondergewicht.
Eenmaal de diagnose de ziekte van Crohn kreeg ik medicijnen. De eerste maanden had ik een flinke dosis prednison waardoor ik veel ben aangekomen, hierna hielp het medicijn wat ik kreeg maar zes maanden en dan moest ik alweer wisselen.
Prednison vond ik een heftig medicijn, ik was 18 jaar oud en ik huilde dagelijks omdat ik mezelf niet verzadigd voelde. Ik at niet vet of verkeerd, maar teveel waardoor ik van 69 kilo naar 95 kilo ben gegaan.
Lees ook: Buikpijn is mijn grootste angst, het gaat fout!
Het was een lastige periode want ik zat een lange tijd in een rolstoel, ik had veel klachten waardoor ik niet kon bewegen, laat staan sporten. Inmiddels afgebouwd met de Prednison verdween het vocht maar de rest van de kilo’s bleven plakken.
Ik ben toen in een revalidatiecentrum terecht gekomen en kreeg meerdere therapieën om mijn leven weer op te pakken. Mijn sportopleiding die ik toen deed, heb ik afgekapt omdat dit op dat moment absoluut niet meer mogelijk was.
De ziekte van Crohn was in remissie, rustig door de juiste medicijnen en hierna ben ik gaan beginnen met genieten van het leven. Ik had immers zoveel gemist en zoveel buikpijn gehad dat ik wel baalde van het feit dat ik te zwaar was, maar toch met andere prioriteiten mijn leven invulde.
Deze periode heeft te lang geduurd. Mijn Crohn was vanaf toen ik 23 jaar was in remissie (met kleine ups en downs) en ik ben nu 30, dus ik had in die tijd allang kunnen genieten van het leven én kunnen afvallen. Hoewel in mijn hoofd die twee dingen toen absoluut niet samen in een zin kon worden uitgesproken.
Ik ben in die jaren zoals ik in het vorig artikel vertel, meerdere malen begonnen met lijnen maar blijkbaar heb ik nooit écht zo graag gewild als dat ik dat nu doe. En weetje, ik val af én geniet!
Heb jij overgewicht of ondergewicht? Vertel, ik ben benieuwd naar jullie ervaringen! Volgende week vertellen we Lisa haar verhaal.
Lees ook: Ik ging twee jaar lang rolland door het leven!
