2019 was een pittig jaar voor James. Hij is dol op eten maar dit ging steeds moeizamer. Hij leek zijn boterham niet goed weg te krijgen. Een afspraak bij de huisarts werd een afspraak bij de KNO- arts en toen werd het duidelijk dat James zijn keel- en neusamandelen weggehaald moest worden.
James was nét vier jaar oud. Ik wilde niet dat hij niet kon genieten op zijn verjaardag dus dit hebben we nog gevierd en twee dagen daarna was het zover. Dan zou hij de zomer kunnen herstellen zodat hij na de zomer meteen kon instromen in groep 1.
Toen ik in mijn moeder haar buik zat te chillen, was dit het eerste jaar dat geslachtsbepaling mogelijk was. Mijn ouders konden zien of ik een jongetje of een meisje was. De beelden waren nog niet zo duidelijk en het was dan ook niet de eerste keer dat een arts zich had vergist.
Als de situatie het toelaat proberen wij ieder jaar een tripje te maken naar het buitenland. Wat dat betreft is James een verwende peuter die al twee keer in zijn leven op vakantie is geweest. De eerste gezinsvakantie was in Frankrijk en vorig jaar zijn we naar Spanje vertrokken. De plannen zijn om nog eens naar Amerika te vliegen maar hiervoor zijn er andere voorbereidingen nodig als een tripje binnen Europa zoals oa een ESTA. Later in dit artikel lees je hier meer over.
Wat ons betreft is een vakantie met je kind onder de vier jaar prima te doen. Mits jezelf een beetje relaxed blijft. Ik werd bijvoorbeeld hard uitgelachen toen ik een koffer besteedde aan alleen maar speelgoed voor James. Achteraf werd ik hartelijk bedankt. James heeft zowel de vlucht als de vakantie met zijn eigen speelgoed gespeeld en als je kind het naar zijn zin heeft, is het voor de ouders ook gauw goed.
Dit jaar zouden we eigenlijk op vakantie gaan naar mijn broer en schoonzus in Amerika. Zij hebben inmiddels een dochter gekregen en een mooi huis gekocht. Hoewel social media een prima platform is om alles te kunnen zien en te delen, blijft het een lastig verhaal. Je wil immers gewoon zien waar je familie woont, hoe ze leven en vooral knuffelen.
Een tripje buiten Europa vergt een goede voorbereiding.
Een tripje buiten Europa en in ons geval naar Amerika vergt wat andere voorbereidingen naar een ‘simpele’ vlucht naar Spanje. Je zit immers minimaal 8 uur in het vliegtuig en zie dan je peuter maar te vermaken. Een koffer vol met speelgoed of niet, het wordt een stuk lastiger.
Ik ben zelf een aantal keren in Amerika geweest. New York heb ik gezien, Atlanta ben ik geweest en ook in Houston ben ik een tijdje verbleven. Dit waren allemaal vakanties met mijn ouders. We gingen dan speciaal voor mijn broer. Het scheelde ons veel geld want de accommodaties waren uiteraard bij mijn broer op dat moment.
Het lijkt mij geweldig om James en Lisa dezelfde ervaring te geven en nu zeker omdat James kan spelen met zijn nichtje. Wij zochten uit wat je moet voorbereiden voor een reis naar Amerika want zoals ik al zei, dat is andere koek als een tripje van twee weken naar Spanje.
Wat moet je regelen voor je vlucht naar Amerika?
Zo ben je bijvoorbeeld verplicht om een ESTA te hebben want als je hier niet over beschikt wordt je geweigerd voor de vlucht. De ESTA is in 2009 ingevoerd en is bedoeld voor het veilig reizen, waarmee alle reizigers vooraf gescreend en geregistreerd kunnen worden. Het geeft dus best een veilig gevoel.
Een ESTA geeft overigens geen garantie om het land daadwerkelijk binnen te mogen. Bij aankomst kan de beslissing alsnog gemaakt worden om je te weigeren. Gelukkig gebeurt dit zeer zelden en zou ik me hier ook geen zorgen over maken als je jezelf altijd volgens de wet hebt gedragen.
Als de ESTA is goed gekeurd dan vervalt deze binnen 90 dagen. Je kunt dus 90 dagen onbezorgd in Amerika verblijven. Wil je langer in Amerika verblijven, wonen of werken, dan heb je een Visum nodig.
Een paspoort en een ESTA is trouwens ook nodig voor minderjarige. Als wij naar Amerika vertrekken zullen we deze dus ook moeten aanvragen voor James. Gelukkig heeft hij al een paspoort voor het geval dat we met spoed naar Amerika zouden moeten. Ik vond dat wel zo’n veilig idee met familie buiten Europa.
De ESTA wordt dan ook gekoppeld aan je paspoort. Als deze dus niet meer geldig is dan vervalt de ESTA en dien je deze opnieuw aan te vragen.
Het grootste leerproces voor ons is om de ESTA een tijd voor de reis aan te vragen zodat alles op tijd binnen is. Zo zijn wij het bijvoorbeeld een keer vergeten waardoor we een dag voor de vlucht in de stress zaten. Gelukkig werden wij geholpen door Visumbuitenland bij de aanvraag van ons ESTA waardoor wij met spoed een aanvraag hadden geplaatst en alles alsnog in orde was voor de vlucht.
Reizen buiten Europa als je chronisch ziek bent.
De eerste jaren met de ziekte van Crohn moest ik er niet aan denken om op vakantie te gaan. Niet in Europa maar al helemaal niet buiten Europa. Inmiddels heb ik mijn draai hier in gevonden en weet ik exact waar ik voor mezelf op moet letten. De ziekte van Crohn heeft geen handleiding en je dient dus zelf te onderzoeken wat voor jou het beste werkt.
Het toilet in het vliegtuig was iets wat mij altijd tegenhield. Laten we eerlijk zijn, je zit liever thuis op je gemak als je buikpijn hebt. Maar als je zo gaat denken dan kom je nergens meer. Ik heb dit proberen los te laten, neem altijd een setje extra kleding mee voor het geval dat en ik zorg voor voldoende medicijnen die ik op dat moment kan innemen.
De kosten van gezondheidszorg in Amerika kunnen een stuk hoger liggen dan in Nederland. ALs je in Amerika gebruik (moet) maken van een dokter, ambulance of het ziekenhuis wordt dit niet altijd vergoed door je zorgverzekering. Een reisverzekering is een belangrijk document waar je dit soort dingen mee kunt voorkomen. Het is altijd goed om je hierover goed te laten informeren.
Reizen buiten Europa vergt wat voorbereidingen en het is belangrijk dat je jezelf goed laat informeren. En wil je weten hoe onze vakantie was met onze peuter in Spanje? Klik dan op deze link.
Ik heb het al eens eerder geschreven. Een scheiding is nooit leuk vooral niet als er kinderen in het spel zijn want zij zijn vaak de dupe van een scheiding. Hoe goed je ook uit elkaar gaat, het blijft moeilijk, vooral door James. Ik wil James intens gelukkig zien en hem een stabiele basis geven waarop hij later verder kan bouwen.
We doen ons best maar het plaatje wat ik altijd in mijn hoofd had heeft in de werkelijkheid keihard gefaald. Je denkt nu over andere keuzes dieper en langer na voordat je een beslissing maakt omdat je bang bent voor de gevolgen maar is dat de bedoeling van het leven? Ik denk het niet. Het is natuurlijk nooit weg om lang en dieper na te denken over verschillende beslissingen maar je moet uiteraard wel blijven leven en je hart volgen.
Een van de moeilijkste momenten vond ik afgelopen week. Het thema op de peuterspeelzaal was ‘familie’. Tja, dat ligt momenteel natuurlijk wat ingewikkeld en leg dat maar eens uit aan een peuter 2,5. Ik had een mooie foto van ons drieën uitgeprint met James op onze nek en in zijn schooltas gedaan. Op de peuterspeelzaal weten ze van de situatie en ook dat deze binnenkort gaat veranderen omdat mijn ex- partner dan daadwerkelijk gaat verhuizen.
Voor hem is de scheiding later normaal.
Dit zijn situatie waarop ik het moeilijk heb. Ik vind het lastig dat op zulke momenten hij niet kan vertellen dat papa en mama bij elkaar zijn en hij een ‘normaal’ gezin vormt. Helaas zal James onze scheiding later als normaal ervaren en dat is een schrale troost.
Ik heb weleens tegen mijn moeder gezegd dat ik het jammer vond dat zijn herinneringen pas gaan ‘werken’ vanaf zijn vierde verjaardag. We doen immers zoveel leuke dingen met onze kleine man erbij waardoor het soms jammer is dat hij zich later hiervan niks zal herinneren.
Wat betreft de scheiding ben ik blij, hoewel het uiteraard twee kanten heeft want als hij wat ouder was geweest konden we hem beter uitleggen hoe de situatie is en gaat zijn terwijl hij nu nog niet alles begrijpt en daardoor spanningen kan ervaring die wellicht onnodig zijn. Daarbij gaan we nog steeds goed bij elkaar om waardoor hij er beter in kan berusten als hij alles krijgt en begrijpt.
Tekenen over de nieuwe situatie.
Nu het moment bijna zover is dat de vader van James gaat verhuizen ben ik samen met hem aan het tekenen. Ik teken drie huizen. Een huis waar Lisa, James, de hond Max en ik blijven wonen. Een huis waar papa met de konijnen gaat wonen en een huis waar de vriendin van papa woont.
Ik vertel hierbij verhalen zoals: Je blijft heel veel nachtjes bij mama slapen en dan gaat James in de auto naar papa toe en vraagt James: ‘Papa, mag ik bij je spelen?’ Ja, leuk!’ zegt papa dan. Neem je logeerkoffer en knuffels maar mee dan kun je ook een nachtje blijven slapen en samen met de konijntjes spelen. Dan zegt James: Doei mam, doei Lisa tot snel!’ En soms kan het zijn dat het vriendinnetje van papa ook met James komt spelen, leuk he?!
‘Ja leuk papa. Mama nee.’ Zegt JAmes dan. Het blijkt wel dat hij begrijpt dat ik er dan niet bij ben maar hem een andere dag weer zie. Laatst was James zelf aan het tekenen en dan tekent hij op zijn manier de situatie na en verteld precies wat ik hem heb uitgelegd.
Moeilijke momenten door de scheiding.
James is momenteel in de kus en knuffel fase. Hij merkt dat Lisa en ik elkaar een knuffel en een kus geven en papa en zijn vriendin. Dat vindt hij leuk maar hij kan het niet goed plaatsen. Hij wil nu dat iedereen elkaar een kus en een knuffel geeft als we naar het werk gaan. Dat is een beetje teveel van het goede. We leggen hem nu uit dat niet iedereen elkaar een kus en een knuffel hoeft te geven. We elkaar wel lief vinden en James het allerliefste is. Daarom geven we elkaar hier de hele dag een high five!
Ik ben benieuwd hoe het straks daadwerkelijk gaat lopen in de praktijk. We doen beide keihard ons best om ervoor te zorgen dat James het zo fijn mogelijk heeft. Bij wie hij op dat moment ook is en dat de ander altijd even kan bellen om te kletsen met James..
Een week geleden was het tijd om allemaal een, het kan niet gek genoeg pak, aan te trekken. ’s ochtend een pilsje als ontbijt nemen en de hele dag feesten. Carnavallen. Dat is waar ze onder de rivieren mee bezig zijn.
We hebben het jarenlang gevierd, dat wil zeggen: Een avond lallen in de kroeg en bier drinken. Sinds dat James er is hoeft het voor mij niet meer zo nodig. Het scheelt een hoop geld want er komt zo een euro extra bij alle drankjes die je wil bestellen met Carnaval.
James krijgt alles nu nog bewuster mee dan vorig jaar. Hij is dit voor het eerst verkleed naar de peuterspeelzaal geweest. Als tijger. De rest van zijn klas had ook een leuk pak aan. Iedereen was verkleed. Hij moest even de kat uit de boom kijken en begreep niet heel veel van deze gebeurtenis maar thuis zat vol met verhalen.
Een stapje terug namelijk, kindercarnavallen.
Een jaar geleden was James verkleed als brandweerman, hij vond het geweldig om de optocht te bekijken. Tja, dat lijkt een feest voor ieder kind. Allerlei mooie grote auto’s vol met kleuren en mensen op die auto’s die snoep uit de wagens gooien. Dansen vond hij op dat moment nog niet zo leuk maar inmiddels is hij druk bezig met zingen en dansen.
Lisa had nog nooit Carnaval gevierd met een kind erbij. Sowieso komt Lisa oorspronkelijk vanuit boven de rivieren waar aan Carnaval weinig aandacht wordt besteed. Apart eigenlijk he? Dat dit feest niet overal gevierd wordt.. Zoals ik heb begrepen heeft ze de afgelopen jaren met veel plezier Carnaval gevierd en gaan we nu samen een paar stapjes terug. Namelijk, kindercarnavallen.
Wat vind jij van carnaval?
Ik sta samen met James in de kinderkroeg waarbij het volstaat met chips en ranja, waar iedereen gesminkt wordt en de kinderen een spelletje mogen spelen. Als je hier even geen zin in hebt kun je op het podium gaan hossen. James vond het vorig jaar veel interessanter om de trap van het podium alleen maar op en af te lopen maar dit jaar stond hij gezellig mee te dansen.
James is, los van zijn verkleedkleding, echt een kroegtijger. Hij vond het leuk om met de ballonnen te spelen die op de grond lagen en uiteraard de confetti was het leuk om mee te spelen. Wij hebben op deze manier toch nog een dagje Carnaval kunnen vieren.
