Browsing Tag

keizersnee

Herstellen bij een keizersnee
bevalling

Mijn ervaring over mijn keizersnee deel 2

Ik heb een keizersnee gehad.

Ik schreef al eerder mijn ervaring met een keizersnee, deze kun je hier teruglezen. De meeste van jullie zullen weten dat James middels een keizersnee is geboren. Dit werd uiteindelijk een spoedkeizersnee omdat James niet vertelde wilde komen dan een kleine 5cm ontsluiting. Gek genoeg had ik in mijn zwangerschap al het idee dat James niet via de normale uitgang mijn buik zou verlaten.

Misschien ligt het aan het feit dat mijn moeder 4 keer een keizersnee is ondergaan en aangezien ik veel op haar lijk dacht ik, 1 + 1 = een keizersnee. Dat is natuurlijk onzin. De artsen hebben mij verteld dat er niks mee te maken heeft en dat het bij iedereen anders is. Toch kwamen mijn vermoedens uit.

James zijn hartje ging als een razende te keer!

Na 24 uur te hebben afgezien met een lange weeën storm en enkel alleen maar rugweeën. Voelde die keizersnee als een verlossing! Ik wist al vrij veel van mijn moeder. Die ruggenprik had die dag al 3 keer gehad dus ik had niet veel meer om bang voor te zijn. James had in het vruchtwater gepoept en zijn hartje begon steeds sneller te kloppen dus het wat hoogtijd om hem te verlossen van mijn buik.

Ik weet nog dat ik van mijn ‘opwek infuus’ werd afgehaald, in mijn mooie groene operatie pakje werd gehesen en zei: ‘Hey back, die weeën gaan gewoon door!’. Ik had daar totaal niet bij stilgestaan. Ik dacht, dat apparaat geeft mij weeën en nu ze mij hiervan hebben afgekoppeld is het klaar. Helaas, de verpleegkundige deelde mee dat dit is wat mijn eigen lichaam deed.. gelukkig waren deze weeën niet zo heftig als via het infuus.

Klaar voor de keizersnee operatie!

Mijn moeder was bij de bevalling. Hierover schreef ik eerder een artikel. Zij moest nu op de gang blijven wachten en dat vond ik super sneu, we hadden immers na veel gesprekken besloten dat zij erbij mocht zijn. Zij hield zich groot, achteraf heeft ze meteen huilend mijn vader opgebeld. Ze was bang.. het is toch een buikoperatie en in combinatie met mijn ziekte van Crohn vond ze dat maar akelig. Ik vind het vervelend dat zij een dik uur op de gang heeft moeten wachten totdat wij klaar waren.

De verpleegkundige, die ik toen had vertelde mij dat het normaal gesproken zo gaat dat de vader naar de afdeling gaat nadat het kindje is geboren. Hallo, en ik dan?! dacht ik. Dat zou betekenen dat mijn moeder mijn kind eerder zag dan dat ik mijn eigen kind zou zien. Dat klopt toch niet? Achteraf is het gelukkig anders gegaan en mocht James gewoon op mijn borst blijven liggen terwijl ik naar de afdeling reed. Perfect!

Ik moest nóg een ruggenprik

Ik moest zelf op de operatietafel gaan liggen maar ik had al 2 ruggenprikken gehad die scheef waren gezet en die zijn werk niet goed deden. Er werd mij verteld dat deze ruggenprik anders zou zijn omdat ik nu echt volledig verdoofd werd voor operatie. Maar goed, ik moest zelf op die operatietafel klimmen terwijl ik mijn benen nog niet kon bewegen. Dit omdat ik al 2x een ruggenprik had gehad dus dat ging niet helemaal soepel. Met een beetje hulp van het team lukte het en was het moment daar dat ik mijn 3e ruggenprik kreeg van die dag.

De ontmoeting van de vriend van mijn nichtje.

Wat trouwens wel leuk was om te weten. Ik ontmoette daar voor het eerst de vriend van mijn nichtje, hij was degene die de ruggenprik moest zetten. Anesthesist dus. Hele prettige eerste ontmoeting, ik naakt en hij in een smurfenpak. Jeetje wat was ik bang. Ik vond het echt verschrikkelijk om weer een ruggenprik te moeten krijgen maar goed, ik had weinige keus. Het moest nu gebeuren. James zou geboren worden. De ruggenprik heeft hij uiteindelijk in een keer goed gezet, dat viel best mee en toch heb ik daar nu nog steeds nachtmerries over. Ik begrijp niet goed waarom want het deed helemaal niet zoveel pijn. Niks vergeleken met die weeënstorm die ik de afgelopen 24 uur had gehad.. Mijn moeder heeft daar ook nog veel last van gehad na de operatie. Het zal er wel bijhoren denk ik?

Tijdens de keizersnee wilde ik graag dat de anesthesist met mij bleef praten. Ik was volgens mij echt heel irritant, ik vroeg steeds: ‘Hoe gaat het met mij?’. Hij was tenslotte degene die al mijn waardes in de gate moest houden en zorgen dat ik niet opeens alles ging voelen. Ik voelde me soms een beetje wegzakken, best een naar gevoel. Ik heb ook nog een paar pakjes vol gespuugd maar verder liep alles prima.

Nachtmerries over de keizersnee.

Eenmaal dat prachtige mannetje op mijn borst was eigenlijk alles weer goed. Ik was alleen bang dat ik James liet vallen omdat ik zo slap was maar Merijn had zijn armen er ook bij liggen. Het duurt volgens mij langer om mijn buik weer dicht te maken dan dat James er was.

Als ik er nu op terugblik kan ik niet anders dan zeggen dat het zonder complicaties en problemen goed is gelopen. Helaas is er voor mij teveel kapot gemaakt. Ik heb ik heel veel moeite met het vertrouwen van (nieuwe) artsen die ik nog niet goed ken en zij mij ook niet. Het is me wel duidelijk dat ik echt een trauma heb opgelopen van mijn ziekenhuisleven vanaf 2010.

Gelukkig lukt het me om mijn dromen een beetje te sturen maar het komt steeds vaker voor dat ik een nachtmerrie heb over de keizersnee.

Hoe zit dat bij jullie? Ik ben benieuwd of mensen die een normale bevalling hebben gehad dit zelfde probleem hebben?

18 oktober 2016 door
Baby ABC
Mama &zo

Baby Alfabet

Baby Alfabet tag!

In de bloggerwereld gaan er altijd wat leuke tags het internet over en het leek mij erg leuk om de Baby- ABC tag te doen. Een leuke tag met woorden die te maken hebben met ouderschap, zwangerschap en hoe James nu is. Ik spreek naar James toe omdat het eigenlijk ook om hem gaat.

A: Altijd. Ik zal wat er ook gebeurd altijd zijn moeder zijn. Jij zal wat er ook gebeurd altijd mijn zoon zijn en we zullen hem zijn hele leven altijd voorzien van oneindig veel liefde.

B: Blog. Tja mijn blog staat wel centraal voor deze gehele periode. Dit alles, de zwangerschap, bevalling en het moederschap, gaf mij zoveel inspiratie dat ik dagelijks ben gaan bloggen. Ik had toen ik zwanger was ontzettend veel vragen aan mijn moeder over ‘vroeger’ toen ik nog een kleine babyspek was. Gelukkig hield zij allerlei geboorteboeken bij en had ik genoeg informatie. Hoe leuk is het dat James later van alles kan teruglezen over zijn leven?

C: Cadeau. Dit was een van de moeilijkste letters maar eigenlijk zegt het woord al genoeg. James is ons grootste cadeau ooit!

D: Dreumes. Het duurt niet lang meer voordat James alles ‘zelluf’ wil doen en het baby-zijn achter zich laat. Hoewel hij nu al eigenlijk niks meer doet wat een baby wel doet.. Knuffelen met mama bijvoorbeeld! Nee, hij heeft het veel te druk om lekker te knuffelen. Hij wil de wereld ontdekken!

E: Eten. James kan vanaf je allereerste hapje al super goed eten. Ik hoor van veel mensen dat er altijd een mindere eet- periode komt bij een kind. Nou ik moet het bij onze kleine grote man nog zien! Spruitjes, broccoli, bloemkool of boontjes? Hij eet het allemaal net zo lief!

F: Fiep. Ik zweer bij een fiep. Gelukkig is James niet zo gehecht aan zijn fiep, het staat natuurlijk een stuk leuker zonder en dat doet hij prima. Als hij gaat slapen is het wel een must, dan vindt James het heerlijk om lekker tuttend in slaap te vallen. Overdag laat ik zijn fiep in bed liggen en dat gaat eigenlijk altijd wel goed.

G: Gezond. In mijn situatie met allerlei medicijnen en infusen is James toch gezond ter wereld gekomen. Het was tot op de laatste moment ontzettend spannend aangezien er geen studies konden uitwijzen dat deze heftige medicijnen niks met James zijn gezondheid zouden doen. Gelukkig is alles rond en gezond en nu is het onze taak om dit voort te zetten!

H: Hoera. James kon eerder zijn handjes omhoog doen als wij ‘HOERA!’ riepen dan dat hij zwaaide of zelf met de vork kon eten. We zijn bewust zo vroeg begonnen met dit ‘kunstje’ omdat ik het zo leuk zou vinden als hij op zijn verjaardag zijn handjes omhoog doet bij het zingen. Dit moeten we nog even afwachten maar ik denk dat we wel een mooie foto kunnen schieten!

I: Intelligent. Dit moet later op school nog blijken en dat vinden wij overigens ook totaal niet belangrijk, als hij maar plezier heeft en zijn best doet is het prima. Toch vind ik je nu al een intelligent mannetje. James begrijpt veel voor zijn leeftijd en kan alles goed duidelijk maken.

J: James. James, de naam die wij met grote trots aan hem hebben gegeven. Maandenlang allerlei namenboekjes bekeken en vele discussies later zijn we allebei super blij met deze naam. Hij is ook gewoon echt een James!

K: Keizersnee: James is doormiddel van een keizersnee ter wereld gekomen. Het proces bleef steken op 4cm steken en hoeveel weeën ik ook weg pufte, niets hielp. Gelukkig mocht ik bijblijven en werd ik niet onder algehele narcose gebracht. James mocht na het onderzoek bij de kinderarts direct op mijn borst liggen. Die eerste ontmoeting is om nooit meer te vergeten.

L: Liefde & Lachen. Liefde & Lachen zijn twee belangrijke ‘emoties’. Hier kan ik wel een heel verhaal over typen maar wij hebben gewoon heeeeeeel veeeeeel liefde voor jou James. En een dag niet gelachen is een dag niet geleefd!

M. Mama. Jij bent degene die mama, mama heeft gemaakt. Jij bent degene die mama voor het eerst mama gaat noemen en jij laat mama, mama voelen! Moederschap is een heel bijzonder iets. Ik kan het moeilijk omschrijven maar het is gewoon geweldig, prachtig en voor altijd.

N. Nee. James kan al heel goed duidelijk maken als je iets niet wil en dus is het woordje ‘nee’ een vaak gezegd woordje thuis. Ik probeer het zoveel mogelijk te vermijden omdat ik het vreselijk vind als er de hele dag ‘nee’ wordt geroepen, dat brengt onnodig een negatieve sfeer in huis. Ik geef aan wat je wel mag en leidt je af met jouw speelgoed. Soms is dat lastig want hij je bent een klein boefje! En jij zegt ook nee als je ja bedoelt, je lijkt wel een vrouw, hihi!

O: Opa & Oma. James kan zo genieten als je bij opa & oma bent. Lekker spelen in de tuin met het huisje. Nee als we bij opa & oma zijn zie je mama niet meer staan hoor! Behalve als je jezelf pijn doet, dan mag mama je troosten!

P: Papa. Jeetje, die kunnen we natuurlijk niet vergeten! Met papa ga jij ’s avonds altijd in bad en dat vind jij geweldig. Lekker gek doen en stoeien en het liefst spelen jullie ‘pakkertje’. Wat kan je toch schateren van het lachen, heerlijk!

Q: Quote. Dit is een engels woord en dit heb ik ook afgepakt van de vorige tagbloggers Kelly en Shirley. Het is natuurlijk super gaaf dat jij uiteindelijk grappige zinnen kunt kletsen.

R: Rust, Regelmaat en reinheid. Op deze manier hebben we jou opgevoed en het is de bedoeling dat we dit, totdat je op eigen benen kunt staan, volhouden. Je ligt op tijd in bed, je krijgt op vaste tijden eten en gaan iedere dag even naar buiten. Dit werkt voor ons het beste en jij doet het er super goed op James!

S: Swip, Sterk en speciaal. Dit was een letter die te moeilijk was om echt één woord te kiezen. Je zal altijd een heel klein beetje een Swip blijven. Zo noemde we James toen we nog niet wisten dat het een James zou worden. Sterk, ben je sowieso door alle medicijnen ben je toch gezond ter wereld gekomen en fysiek begin je ook al een beetje babyballen op je armen te krijgen 😉 Speciaal was je, ben je en blijf je voor altijd.

T: Temperamentvol. Dat ben jij ongetwijfeld.. Jij weet precies wat je wil en laat je niet zomaar iets vertellen. Met alleen maar een ‘nee’ ga jij niet akkoord. Nu is het nog leuk om te zien dat jij echt een eigen willetje hebt en op de grond gaat zitten omdat je niet akkoord gaat met onze ‘regeltjes’. Ik ben benieuwd hoe het gaat als je straks 16 bent!

U: Uitstapjes. Dat vinden we heerlijk om te doen en vooral als papa vrij is van zijn werk. We gaan dan vaak met z’n drietjes zwemmen bij Centerparcs, naar de dierentuin of gewoon een dagje rondlopen in de stad. Nu jij steeds meer begrijpt en beter kunt lopen zijn de uitstapjes extra leuk. Jij geniet hier intens van en wij dus ook!

V: Verjaardag. Je eerste verjaardag is bijna een feit en dat is natuurlijk wel heel speciaal dus dat gaan we vieren met heel veel Nijntje en een suikervrije cupcake!

W: Wens. De grootste wens voor papa en mama was dat jij ooit in ons leven zou komen. Gezond, knap, lief, schattig dat is allemaal bijzaak en leuk dat het zo goed is ‘uitgepakt’ maar onze grootste wens heb jij laten uitkomen. Makkelijk he? Je hoeft er alleen maar te zijn!

X: Xylofoon. Nog zo’n moeilijke beginletter. Dit is meer een goed woord voor galgje dan dat het op jou slaat. Hoewel je wel houdt van muziek maken op je trommel, sambaballen, gitaar en piano dus wellicht komt er ooit nog een Xylofoon optreden bij? 😉

Y: Youtube. Papa en mama leggen alles vast op camera, je eerste hapje, de eerste keer zwemmen, de eerste stapjes en nog veel meer leuke momenten. We hebben niet alles op YouTube gezet hoor, ben maar niet bang! De leukste momenten die verantwoord zijn op het internet, kun je daar terugvinden!

Z: Zoon. Jij bent onze, tot nu toe, allerliefste zoon! Je zult ook altijd onze zoon blijven als zal je daar vast niet altijd blij mee zijn in je puberjaren! 😉

Ik had verwacht dat ik wel een tijdje bezig zou zijn met het invullen van deze tag. Het tegendeel is waar, het was zo af. Alles ging vanzelf! Ik vond het leuk om in te vullen dus voel je vrij om deze tag over te nemen. Link je mij er dan even in? Ik ben benieuwd naar jullie baby alfabet!

9 juni 2016 door
herstel keizersnee
bevalling, Zwanger &zo

Mijn ervaring met het herstel van een keizersnee!

Een keizersnee is een grote buikoperatie!

Eerder deze week kwam er een blog online over mijn ervaring met een (spoed) keizersnee. Dit artikel werd te lang en daarom vertel ik jullie nu wat mijn ervaring is over het herstel bij een keizersnee.

Toen mijn schoonzus was bevallen van haar derde kindje was ik onder de indruk van het feit dat zij een paar uur naar de bevalling weer ‘fris en fruitig’ voor zover dat überhaupt mogelijk is na een bevalling, op de bank zat te genieten van haar net geboren kindje.

HOEDAN? Dacht ik! Je bent urenlang bezig geweest om er een kind uit te persen en hoewel baby’s altijd zo schattig en klein zijn. Piep je tijdens de bevalling wel anders!

Maar goed, je bent er meestal beter aan toe dan na een keizersnee. Dat is immers gewoon een grote buikoperatie!

De reden dat ze bij mij zolang hebben gewacht met de keuze om een keizersnee te laten uitvoeren, is omdat ik de ziekte van Crohn heb. Hierdoor zijn er meer complicaties mogelijk. Gelukkig is de keizersnee zelf zonder problemen verlopen. James kwam rond en gezond op de wereld. Ik had vrij weinig bloed verloren tijdens de operatie dus dat ging perfect!

Mijn ervaring met het herstel van een keizersnee!

Ik werd overgedragen van de operatietafel naar een ziekenhuisbed en kreeg een morfinepomp in mijn handen gedrukt. Mij werd geadviseerd om zeer op tijd te drukken zodat ik de pijn zo minimaal mogelijk zou voelen.

Je kunt wel raden dat ik de eerste uren als een gek op die pomp heb gedrukt. Geen zorgen, er zit een begrenzer op. Achteraf heb ik hier spijt van gehad omdat ik hierdoor de eerste uren enorm misselijk was.

De enige pijn die ik me nog heel goed kan herinneren is een branderig gevoel bij het litteken. Alsof het in de fik stond. Het is erg vervelend maar prima te dragen als je zo af en toe op die knop drukt.

Als ik nu filmpjes kijk van het moment dat James nèt geboren was. Schrik ik van mezelf. Nu ziet niemand er heel charmant uit na een bevalling maar het leek wel alsof ik dronken was. Gelukkig heb ik zijn eerste flesje nog kunnen geven maar al snel moest Merijn hem overnemen. Ik was te moe, intens wit en kotsmisselijk!

Zodra ik een klein steekje pijn voelde, hoppa! Drukte ik op de knop en weg was de pijn. Die morfinepomp was mijn beste vriend op dat moment. Achteraf had ik dit dus nooit moeten doen. De pijn viel wel mee maar omdat ik was voorbereid op ernstige napijnen, deed ik dat uit voorzorg.

Na een keizersnee op je buik slapen, kan dat?

Ik voelde me voornamelijk vies. Je begint natuurlijk direct met vloeien en ligt op een bed met een ranzig matje onder je kont en een katheter in je blaas. Douche mag op zo’n moment nog niet dus ze kwamen iedere keer dat matje verschonen. Bleh!

Ik besloot de pijn maar gewoon te ervaren en ik vond het eigenlijk allemaal prima te doen. Ik stond de avond van de operatie naast mijn bed en kreeg bijna een applaus van de avonddienst. Dat was te bizar voor woorden volgens hen. Die morfinepomp was nog wel aangesloten voor ‘stel dat’ maar die hoefde ik niet meer te gebruiken.

De eerste nacht vroeg ik aan de avonddienst of ik op mijn zij mocht liggen. Ze vertelde mij dat ik dit vast niet prettig zou vinden. Het was medisch in ieder geval wel mogelijk. Vraag me niet hoe maar ik kreeg het voor elkaar. Ik lag op mijn zij. Eindelijk. Ik had namelijk al drie dagen alleen maar op mijn rug gelegen en dat is echt killing als je een buikslaper bent.

De pijn na de keizersnee viel mij ontzettend mee of kwam dit nog?

De pijn viel mee en ik vroeg me af wanneer het dan erger zou worden. Ze hadden mij toch niet voor niks gewaarschuwd?

Na een beetje aandringen bij de artsen mocht ik drie dagen na de bevalling naar huis. Dit was op hoge uitzondering omdat ik al dagen mijn morfinepomp niet gebruikte. Het mocht ook alleen maar als de kraamhulp die avond nog even zou komen helpen.

De autorit was vermoeiend. Ik zat op een kussen en daardoor waren de trillingen van de weg goed te doen.

Ik plofte zonder na te denken op de bank om lekker te genieten van mijn mooie mannetje die naast mij lag te slapen. Heerlijk tv aan en genieten, dacht ik. Helaas moest ik natuurlijk direct naar ben want ik was intens wit geworden.

In de eerste nacht was het vervelend dat ik zelf niet makkelijk uit bed kon komen om luiers, doekjes en James zijn flesje te pakken. Dit kwam dus allemaal op Merijn neer. Het voelt als enorme spierpijn in je buik. Logisch, want ze hebben je buikspieren doorgesneden of opgerekt.

Mijn keizersnee herstel ging voorspoedig!

Mijn ervaring met het herstel van een keizersnee is dus best positief! Het litteken was netjes aan het helen en de pijn was dragelijk. Mijn herstel liep voorspoedig. Ik was snel moe en kon de eerste weken nog niet zelf mijn voeten afdrogen maar verder mocht ik niet klagen. Alles is mij dus uiteindelijk wel mee gevallen. Het gaat allemaal misschien wat moeilijker dan bij een normale bevalling en je hebt de eerste weken echt wat meer hulp nodig maar het is prima te doen.

Ik merkte vooral de eerste weken duidelijk wanneer ik teveel deed. Mijn litteken begon dan pijn te doen waardoor ik echt weer even moest gaan zitten/liggen. Als ik hier gehoor aangaf was er niks aan deh and!

Mocht ik ooit nog zwanger worden, dan zal ik sowieso in het ziekenhuis moeten bevallen. Dit moest al door de ziekte van Crohn maar nu al helemaal door de keizersnee. Er geldt een nieuwe regel in het ziekenhuis. Namelijk dat je voortaan mag kiezen tussen een normale bevalling of een keizernsee. Dit is alleen zo als je al een keizersnee hebt gehad.

Zoals ik het nu bekijk ga ik zeker voor nog een keizersnee. De meeste vrouwen zullen mij misschien voor gek verklaren maar ik weet nu precies wat ik ka nverwachten en dat voelt voor mij heel prettig!

Daarbij is het voor mij onmogelijk om op een normale manier te bevallen aangezien mijn bekken te smal zijn.

Mocht jij binnenkort een keizersnee moeten ondergaan. Valt het in mijn ogen best mee! Het is zwaar en je moet even door de eerste dagen heen geholpen worden maar je zult merken dat het steeds een beetje beter gaat! Laat vooral jouw ervaring hieronder achter zodat we elkaar kunnen steunen!

11 februari 2016 door
ervaring met een keizersnee
bevalling

Mijn ervaring met een spoed keizersnee – deel 1

Mijn ervaring met een keizersnee. Laat ik vooropstellen dat ik slechts mijn ervaring deel. Dit hoeft niet jouw ervaring te zijn. 

Mijn ervaring met een spoed keizersnee!

Ik denk dat iedere vrouw die zwanger is, op internet rondneust naar ervaringen over bevallingen. Degene die beweren dit niet te doen zijn enorm sterk of liegen gewoon..

Het is beter om geen ervaringen te lezen. Ik heb het ook gedaan. Ik zocht zelfs op: ‘Doet een bevalling pijn?’. Geen idee wat bij bezielde. Welk antwoord had ik verwacht? dat het een eitje was om te bevallen? Het zullen de hormonen wel zijn geweest zal ik maar zeggen!

 

Mijn moeder heeft vier keer een geplande keizersnee ondergaan en daarom kon ik bij haar geen antwoord krijgen op mijn brandende vragen over de bevalling. Ik zag in tegenstelling tot veel andere vrouwen niet op tegen een eventuele keizersnee. Dit komt doordat mijn moeder dit ook vier keer is ondergaan en ze nog altijd een hele sterke energie vrouw is.

Om eerlijk te zijn leek het mij ergens ook wel makkelijk. Geen gepuf en gezweet, gewoon een operatie en met een uurtje een kind op je borst heben liggen. Dat klinkt opzich best aantrekkelijk, toch? In ieder geval aantrekkelijker dan minimaal 8 uur puffen, persen en dan hebben we het nog niet gehad over het hele inscheuren gebeuren.

Lees ook: Mijn bevallingsverhaal deel 1.

Voel je je kind nog bewegen tijdens de operatie?

Stiekem had ik altijd al het gevoel gehad dat ik een keizersnee zou krijgen. Dit vertelde ik ook aan iedereen die vroeg of ik bang was voor de bevalling. Ik vroeg bijvoorbeeld aan mijn moeder of je het kindje nog voelt bewegen als ze bezig zijn met de operatie. Dat leek me namelijk zeer onprettig. Het is voor haar natuurlijk 23 jaar geleden dus dat wist ze niet meer. Spoiler? Ik voelde James toen niet meer bewegen. Logisch natuurlijk, alles is verdoofd!

Ik lag al een week in het ziekenhuis en was inmiddels 24 uur bezig om mijn gigantische rug- weeën weg te puffen. Ik was dan ook opgelucht toen de artsen mij kwamen vertellen dat het een keizersnee werd.

Het ging vanaf toen ook allemaal enorm snel. James zijn hartje ging onregelmatig waardoor wij direct naar de OK moesten. Mijn moeder hield zich sterk maar achteraf heb ik gehoord dat ze bang was hoe het zou gaan. Dit door mijn de ziekte van Crohn. Ze heeft een uur lang gehuild op de gang. De lieverd!

Een blaaskatheter inbrengen en een ruggenprik zetten!

Ik had inmiddels een katheter. Dit is hetzelfde als bij een geplande keizersnee. Je kunt na de operatie natuurlijk niet direct lopen dus dit is wel zo handig. Ik vond het overigens geen pijn doen om de kather te laten inbrengen. Fijn is anders maar pijn? Nee.

Wij kregen een sexy operatiepakje aan en we konden naar de OK. Hier kreeg ik helaas opnieuw een ruggenprik. Maar bij een geplande keizersnee zal dit je eerste zijn.

Gelukkig ging dit goed en ook dit kan ik niet ‘pijnlijk’ noemen. Het is vervelend en soms krijg je een klein schokje in je lichaam. Eigenlijk is ‘ontspannen’ de sleutel. Zolang je dit goed kunt op het moment suprè verloopt het allemaal soepel.

Vrij snel na de ruggenprik gaan ze beginnen. Er wordt een schot voor je buik gehouden zodat je niet kun zien hoeveel bloed er eigenlijk wel niet in je buik zit. Je hangt aan allerlei monitoren om alles in de gate te houden. En je probeert afleiding te zoeken bij je partner.

Ik moest nog wel veel overgeven. Dit was natuurlijk vervelend want je kunt geen kant op maar gelukkig waren er genoeg mensen om mij heen om het op te vangen. Dit komt natuurlijk omdat het een spoedkeizersnee was want bij een geplande keizersnee mag je geloof ik zoveel uur voor de bevalling niet meer eten of drinken.

Mijn ervaring met een spoed keizersnee!

Ik voelde mezelf een beetje licht in mijn hoofd worden. Alsof ik weg ging zakken. Dit was een naar gevoel maar door te blijven praten over leuke onderwerpen is het best uit te houden.

Er stonden trouwens verbazendwekkend veel artsen in die operatiekamer. Ik kan er nog minimaal 6 mensen herinneren en wat ze allemaal doen? Geen flauw idee!

Binnen een halfuur kwam James tevoorschijn. Ik hoefde het niet persè via het doek te zien. Tegenwoordig hebben ze een gat in dat doek zitten waardoor je mee kunt kijken. James huilde niet meteen en nadat ik hem 10 seconde had gezien werd hij meegenomen door de kinderarts. Dit is nou eenmaal protocol!

Ik bleef vragen waarom hij niet huilde. Vijf minuten duren dan natuurlijk super lang maar toen opeens hoorde ik een zacht stemmetje. Achteraf kreeg ik te horen dat een baby na een geboorte bij een keizersnee niet perse meteen hoeft te huilen. Dit is anders dan bij een normale bevalling.

Het duurt langer om de buik naderhand weer dicht te maken dan dat de geboorte plaats vond maar dat maakte op dat moment niks meer uit. James lag heerlijk op mijn borst terwijl ze mij aan het dichtnaaien waren. Ik kreeg trouwens achteraf te horen dat mijn buik aan de binnenkant is dicht gehecht. Geen idee hoe ze dat doen. Misschien hebben ze een paar kleine mannetjes naar binnen gestuurd om dat te fixen. Vreemd right?

Ik vond de operatie zelf dus wel meevallen. Het is inmiddels een langverhaal geworden dus binnenkort schrijf ik een artikel over mijn herstel. Ben je benieuwd? Houd zeker mijn blog in de gaten! En laat vooral weten wat jouw ervaring was met een keizersnee!

Lees hier deel 2.

8 februari 2016 door
The after pregnancy tag
Zwanger &zo

Zwangerschapscursus wel of niet?

Bekijk de verschillende zwangerschapscursussen!

Een zwangerschapscurus is een manier om je voor te bereiden op de bevalling. Er zijn verschillende soorten zwangerschapscursusen dus voordat je belist of je het wel of niet wil doen. Zou ik me eerst verdiepen of er een cursus is die echt bij jou past.

Je kunt er bijvoorbeeld voor kiezen om een zwangerschapscursus ‘Samen bevallen’ te volgen. Hierin speelt je partner ook een grote rol.

Als je het liever alleen hebt kun je een cursus volgen in de vorm van yoga, gymnastiekoefeningen, zwemmen of ademhalingstecheknieken. Er zijn nog talloze andere mogelijkheden voor een goede zwangerschapscursus!

Je kunt bevallen niet leren maar je kunt je wel goed inlezen en je zo goed mogelijk voorbereiden op wat er zou kunnen komen. Ik zeg kunnen komen, want voor mij was het al vanaf het eerste moment dat ik zwanger was duidelijk dat ik graag op cursus wilde.

Ik koos voor de ademhalingstechniek

Ik koos voor de ademhalingstechniek. Je hoort dit eigenlijk niet zo vaak maar ik had hierbij over nagedacht. Omdat ik natuurlijk al jarenlang kamp met heftige buikpijn door de ziekte van Crohn, heb ik al enige ervaring om de pijn weg te puffen. Dus ik dacht, als ik hier nou een cursus in volg dan wordt het gewoon appeltje eitje om mijn baby eruit te puffen en wellicht heb ik hier in de toekomst ook nog wat aan als mijn Crohn weer opspeelt.

De cursus bestond uit drie dagen. We krijgen thuis opdrachten en waren daar eigenlijk het gehele uur aan het puffen terwijl wij informatie kregen van wat er zou gaan gebeuren en hoe je daarop moest handelen. Het bekende ‘Puf altijd is kort jakje puf ziek puf’ kwam natuurlijk ook voorbij!

Het waren gezellige dagen waarin je ook nog leuke contacten hebt over mensen in dezelfde situatie.

We kregen veel tips en tricks. Als je goed kunt ontspannen tussen de weeën dan krijg je de meeste ontsluiting. Stel het ‘in bed liggen’ zolang mogelijk uit omdat het anders wel heel lang zou kunnen duren..

Ik heb niks aan de zwangerschapscursus gehad!

Aan het eind van het liedje, heb ik er werkelijk helemaal niks aan gehad. Ik heb ook eigenlijk geen moment gedacht aan wat ik allemaal had geleerd op het moment dat ik weeën had. Ik had rugweeën en daar hadden ze helemaal niks over verteld. De ademhalingstechniek was echt gebasseerd op buikweeën en hoewel dit wellicht de meest voorkomende weeën zijn, vind ik wel dat er bij geen enkele cursus vanuit gegaan moet worden dat je standaard buikweeën krijgt.

In mijn beleving is het allemaal gebaseerd op een natuurlijke bevalling. Ik lag bijvoorbeeld met 41,5 week aan het infuus om de weeën op de wekken. Dit zijn dus geen natuurlijke weeën en je komt niet veel verder dan een klein kamertje waar je de weeën moet weg puffen. Ik had vrij weinig keus dan alleen in bed te liggen.

Ik vind achteraf dat de cursus het wat idealiseerde. Het loopt in de praktijk meestal anders dan je van te voren had gedacht en ik vind dat een degelijke cursus daarop in moet spelen. Het kan zijn dat ik pech heb gehad met de cursus en dat andere vormen hier wel beter en dieper op in gaan. Ik zou dit zeer zeker onderzoeken als je geïnteresseerd bent in een zwangerschapscursus!

Als het ooit mag lukken om een tweede kindje te krijgen. Zal ik geen cursus meer volgen. De volgende bevalling gaat in mijn geval hoogstwaarschijnlijk weer keizersnee worden. Mocht het anders lopen en uiteindelijk toch nog een kans hebben op een natuurlijke bevalling, zou ik zeker weer een cursus willen volgen alleen dan wel een die het plaatje wat breder bekijkt en rugweeën ook meeneemt in het verhaal!

Ik ben benieuwd of jullie hebben gekozen voor een zwangerschapscursus? Waarom wel of waarom juist niet? laat het weten in de comments zodat we ervaringen kunnen uitwisselen!

7 januari 2016 door