Browsing Tag

dreumes

Zo mama zo zoon
Persoonlijk

James aan het woord. Zo mama zo zoon! (deel 3)

Ik kreeg allemaal dozen met een mooi papiertje er omheen.

Hallo allemaal. Ik ben James en ik heb eindelijk de tijd gevonden om jullie weer even bij te kletsen. De afgelopen, mama noemt het maanden maar ik weet niet wat dat betekend, zijn druk geweest voor mij. Ik ben namelijk twee jaar geworden. Nu ben ik pas ècht heel groot. Er kwamen allemaal mensen naar ons huis met grote dozen met een mooi papiertje er omheen. Ik begreep er niks van toen ik 1 jaar werd maar nu wel omdat ik dus zo groot ben!

Mama had stiekem tegen die mensen gezegd, zonder dat ik het wist, dat ik heel graag met auto’s en treinen speel en het leuk vindt om boekjes te lezen. Ik heb nu dus heel veel auto’s. Ik ga ze soms tellen en dan zeg ik ‘Een, een, een, een’ knap he?

Ik heb in mijn eerste blog geschreven dat ik een brokje had geproefd van onze hond Max. Nu doe ik dat niet meer want ik weet nu dat ik dat heel erg vies vind. Ik vind het wel leuk om bakken met water en brokken om te gooien. Het liefst doe ik dit als mama net heeft gepoetst. Ik moet dan heel hard lachen, haha.

Ik zal altijd een boefje blijven.

Papa en mama hebben over over een paar nachtjes slapen een afspraak met de peuterspeelzaal. Ik weet nog niet zo goed wat dat precies betekent maar mama zegt dat ik daar dan soms ga spelen. En dat daar andere kindjes zijn. Dat vind ik leuk want altijd als er andere kindjes in de buurt zijn dan ga ik naar ze kijken en soms doe ik ze dan na. Ik durf nog niet naar kindjes toe te lopen om te spelen maar mama zegt dat dit nog wel komt als ik groter ben. Nog groter dan dat ik nu ben!

Ik speel eigenlijk alleen maar met mijn grote neef Sam. Ik vind hem heel erg lief. Altijd als ik hem zie ga ik met hem in het huisje spelen bij oma. Met water spelen doen wij ook graag. Ik gooi soms een beker water over Sam heen alleen Sam vind dat niet leuk. Ik moet nog een beetje leren wat ik wel en niet mag doen bij andere kindjes maar mama zegt dat ik altijd een boefje zal blijven.

In de middag slaap ik nog. Ik ben dan moe en vind het fijn om met mijn konijn, aap en tijger in bed te chillen. Mama zegt dat ik dik 2 uur lang slaap maar stiekem ben ik gewoon aan het spelen in bed. Ik vind het niet erg om te gaan slapen. Mijn bed is zo mooi, het lijkt wel een kist want er zitten ook deurtjes in. Soms als ik niet wil slapen ga ik er uitklimmen. Dat mag niet van mama en papa maar ik vind het grappig om dat te doen. Papa en mama komen dan steeds naar mij toelopen om mij terug te leggen. Mama zegt dat ik aan het uitproberen ben, ik weet niet wat dat betekent maar ik vind het wel heel leuk.

James aan het woord. Zo mama zo zoon!

Oh ja, ik ben laatst op vakantie geweest. Ik ben in België, Frankrijk en Spanje geweest. In Frankrijk waren wij op een plaats waar allemaal huisjes stonden en wij sliepen in zo’n huisje. Iedere dag gingen wij zwemmen en dat vond ik zó leuk. Papa en mama noemen mij een waterratje. Lisa was ook mee op vakantie. Mama is verliefd op Lisa en ik vind Lisa ook lief. Ik kan zelfs haar naam al zeggen, ‘HIIAAAA’ roep ik dan heel hard en dan komt ze met mij spelen!

Het leukste aan de vakantie is dat mijn fiets mee mocht. Ik heb op, mama zegt dat het een boulevard heet, gefietst. Soms fietste ik dan tegen mensen aan omdat ik om mij heen aan het kijken was. Ik zag allemaal dingen die ik nog nooit van mijn hele leven had gezien. En ik ben al twee jaar! De zee vond ik een beetje spannend. Ik begreep niet zo goed wat dit nou precies was. Mama zei dat het eigenlijk een heel groot zwembad is. Ik vond het strand leuker, dan ging ik steeds met mijn graafmachines in het zand graven en met papa een kasteel bouwen.

Praten doe ik steeds beter. Ik kan zelfs zeggen: ‘Hele hoge boom’. Ik vind bomen heel mooi namelijk. Ik kan sinds kort ook ‘ja’ zeggen en ik weet nu ook precies op welke momenten ik dat wel en niet moet zeggen. Dan moeten we vaak lachen samen omdat ik het dan toch nog een beetje fout zeg.

De volgende keer ga ik kletsen over hoe leuk ik het vind op de peuterspeelzaal en of ik soms al op het potje kan plassen en poepen want dat begin ik nu wel interessant te vinden. Nu moet ik helaas stoppen met typen want mama zegt dat ik vierkante ogen krijg en dat wil ik niet hoor!

 

6 augustus 2017 door
James aan het woord
Geen categorie

James aan het woord. Zo mama zo zoon! (deel 2)

Ik heb laatst een brokje van Max gegeten.. 

Hallo allemaal. Ik ben James en ik heb eindelijk de tijd gevonden om jullie weer even bij te kletsen. Ja, een dreumes zijn is ongelofelijk zwaar hoor. Ik heb het iedere dag druk met mijn auto’s poetsen, de brokken van Max in zijn waterbak gooien en ik heb afgelopen week zelfs een keer en brokje geproefd.

Het zag er zó lekker uit en ik mocht van mama geen koekje hebben. Heel flauw! Mama was in de keuken bezig. Ik weet niet wat ze aan het doen was maar toen had ik even de tijd om een brokje te proeven van Max. Alle dreumesen die dit nu lezen, doe dit thuis niet na, want het is heel vies!

Ik kan best goed praten, al zeg ik het zelf. Maar ik heb ook geheime taal. Sommige woorden houd ik liever voor mezelf, snap je? Papa en mama weten ook niet wat ze betekenen. Ik zeg bijvoorbeeld vaak: ‘Bamboeja, Zibo, Pam en Puta’. Ik weet zelf heel goed waar ik het over heb maar ik zeg het ook liever niet tegen jullie. Het is echt mijn eigen geheime taal!

Mama is al een paar weken ziek. Ze heeft mij uitgelegd dat haar darmen ziek zijn. Best vervelend maar ik vermaak mezelf ook best wel met papa. Een andere dag als deze is, kwam mama thuis van het ziekenhuis en ze wilde nog graag iets leuks doen. Het was de hele dag al aan het regenen maar mama had een goede oplossing. Ik mocht mijn kaplaarzen aan en samen gingen we in de plassen stampen. Dat vond ik zó leuk dat ik niet meer naar binnen wilde!

Ik werd gekust door een dreumesmeisje! 

De afgelopen tijd is er voor het eerst een echte meisjesdreumes op bezoek geweest. Ik heb best veel moeite om mijn speelgoed te delen dus in het begin was het even lastig hoor. Ik vind het gewoon niet leuk als iemand aan mijn speelgoed zit. Het is niet voor niks mijn speelgoed! Mama heeft mij uitgelegd dat we samen moeten spelen en delen.

Ik heb het geprobeerd. Ik gaf haar een beetje van mijn speelgoed (waar ik zelf het minst graag mee speel) en weet je wat ze deed? Ik kreeg gewoon een kusje op mijn dreumeswang! Ik denk dat ze een beetje verliefd is geworden op mij. Het was best schrikken want dit had ik nog nooit meegemaakt. Mijn neef Sam doet dat namelijk nooit. Maar ik ben daar allemaal nog niet aan toe hoor. Ik wil voornamelijk nog trouwen met mama en mama vindt dat een verstandige keuze van mij. Ze zegt alleen wel dat de foto’s leuk zijn voor later maar dat betwijfel ik, wat denk jij?

Samen met mama gymmen vind ik leuk. 

Oh ja, ik doe sinds kort met mama gymmen. Dit vind ik het leukste wat er is. Ik wil het liefst de hele dag overal op klimmen. Mama zegt dat ze dit vroeger ook leuk vond. Nu doen we het samen want ik heb het liefst wel dat mama erbij is. Maar weet je wat ik stom vind? Iedere keer beginnen ze met een liedje terwijl ik dan al meteen wil klimmen. Ik moet dan persè mee doen en dat vind ik niet leuk. Ik doe vaak alsof ik mee doe maar loop dan stiekem naar de klimtoestellen om alvast te beginnen.

Als mama en papa thuis een liedje op zetten vind ik dat wel leuk. Mama mag alleen niet hard op zingen, dat vind ik vreselijk en dan knik ik ook gewoon met mijn hoofd, nee. Ik vind het nog wel moeilijk om ‘ja’ te knikken. Nee, is makkelijk dat heb ik wel onder de knie. Als ik ‘ja’ bedoel dan zeg ik niks en lach ik gewoon. Mama en papa begrijpen dan wat ik bedoel!

Mijn lievelingsdier is de Tijger. Iedere morgen word ik wakker en doe ik meteen een tijger na. Ik vind ze mooi en ze maken een leuk geluid. Ik kan dat heel goed na doen. Net zoals een aapje en een paard! Knap he? Ik slaap het liefst met mijn aap, konijn en tijger in bed. Als een van mijn knuffels er niet is dan ben ik verdrietig en kan ik niet goed slapen..

James aan het woord. Z0 mama zo zoon! 

Ik kan nog veel meer vertellen hoor zoals: vies, ook, op, mama, papa, opa, oma, fiets, boom, eend, aap, haas, huis, appel, kraai, vis, boek, heet, Oeeh koud, heet, au, ojeej, nijn, konijn en natuurlijk eten. Eten is nog steeds wel een woord wat ik graag zeg! Ik vind eten en voornamelijk koekjes gewoon heerlijk.

Het is ook leuk dat ik over een half jaartje, ik weet niet wat dat betekent maar geeft niet, naar de peuterspeelzaal ga. Mama zegt dat ik dan met allemaal kindjes kan spelen en dat dit heel erg leuk is. Ik vind het leuk om naar andere kindjes te kijken maar ik kan nog niet zo goed met ze samen spelen. Dat ligt aan mijn leeftijd zegt mama, want ik ben een lieve jongen. Samen met mijn neef Sam kan ik wel goed spelen. Ik zie hem iedere week en dan gaan we altijd samen van de glijbaan, met de auto’s spelen, puzzelen of op de wip zitten. Dat is heel erg leuk.

Ik slaap nog maar 1x per dag. Soms probeert mama mij nog weleens twee keer in bed te liggen maar daar trap ik heus niet meer in. Ik ben al groot. Soms ben ik wel heel erg moe in de avond maar dat geeft niet. Dan ga ik lekker douche, ik vind douche fijn. Ik vind het alleen vervelend als ik onder het warme water vandaan moet. Dan krijg ik het zo koud!

Nog maar heel eventjes en dan word ik een peuter. Ik ben benieuwd wat ik dan allemaal ga leren!

Nu ga ik weer met mama spelen. Ik hoop dat jullie het leuk vonden. James aan het woord deel 2, wil jij deel 1 lezen dan moet je even hieronder op het linkje klikken.

Lees ook: James aan het woord deel 1 – Zo mama zo zoon! 

Lees ook: Ouder & kind gym samen met mama!

10 maart 2017 door
is mijn dreumes onzeker
Mama &zo

Mijn kind is onzeker bij andere kinderen!

De eerste twee jaren waren heftig te noemen.

Ja hoor, het duurt niet lang meer en dan wordt mijn kleine grote mannetje alweer twee jaar! Het is toch niet te geloven dat ik twee jaar geleden met mijn dikke buik in een carnavalspak liep in verwachting van een klein lief mannetje. En nu twee jaar later, helaas nog steeds met een dikke buik, de optocht aan het bekijken ben met datzelfde lief klein groot mannetje.

Het eerste jaar samen met James was.. intens, prachtig maar ook heftig! Hoewel ik direct op een roze wolk zat, ja het kan echt, vond ik de eerste maanden heftig te noemen. En dat terwijl James niet eens ècht huilbaby was maar op een of andere manier had ik gewoonweg geen tijd om mezelf fatsoenlijk aan te kleden of op mijn gemak naar het toilet te kunnen. Dit herkennen jullie vast wel!

Lees ook: Welke fase vind ik leuker baby of dreumes?  geschreven door de papa van James!

De Dreumes tijd is ontzettend leuk!

Ik vond het heerlijk om James te verzorgen, leuk aan te kleden en vooral heel veel kusjes en knuffels te geven. Ik had geen idee dat iemand zoveel liefde in mij naar boven kon halen. Dit is zoveel malen heftiger bij een kind dan bij je partner. Sorry Merijn, ik vind je een topper en je bent de liefde van mijn leven maar James.. tja die slaat echt alles. Gelukkig is dit andersom ook het geval en staat James echt op nummer 1.

Het wordt allemaal een stuk gemakkelijker en daarbij ook leuker. Nou ja, leuker kan ik ook weer niet zeggen.. Leuker op een andere manier! Knuffelen, kusjes geven en je baby verzorgen is natuurlijk ook heerlijk.

Nu is het leuker omdat je echt een gesprekje met hem kan voeren. James kan heel goed duidelijk maken wat hij wel of niet wil en hij wordt beetje bij beetje zelfstandiger in zijn spel. Hij kan bijvoorbeeld heel serieus bezig zijn met duplo. Het lukt hem nu eindelijk om echt een toren te kunnen bouwen en hij komt dit dan ook vol trots laten zien als het weer is gelukt. Wat een prachtig moment is dat zeg! Helemaal trots zegt hij dan: ‘Mammm!’ en wijst naar zijn toren.

Lees ook: Welke fase vind ik leuker baby of dreumes?

Mijn kind is onzeker bij andere kinderen!

Ik merk dat James het heel erg leuk vindt om met mij samen naar de gym te gaan. Lekker samen een op een met hem klimmen, kleuteren, rennen en liedjes zingen. Hij is geïnteresseerd in wat andere kindjes doen. Hij kan oprecht zo een kwartier aan de kant staan om het eens allemaal rustig te bekijken. Ik denk dat hij het lastig vindt om zichzelf hierin te mengen. Het zal vast nog aan de leeftijd liggen maar zodra er andere kinderen om de hoek komen kijken is hij aanhankelijk en wil hij bijvoorbeeld niet meer op de glijbaan waar hij daarvoor niet weg te slaan was.

Het is ook zo dat als een kindje, gewoon vriendelijk, duidelijk maakt dat hij of zij er ook bij wil.. James direct twee stappen terug doet om haar of hem erlangs te laten. Hij gaat direct opzij en hoeft vaak dan zelf niet eens meer op het desbetreffende toestel.

Zou dit nu al met onzekerheid te maken kunnen hebben? Ik vind het namelijk best lastig om dit te zien en weet niet goed hoe ik hierop moet reageren. Ik vertel James altijd dat hij ook op de glijbaan mag als hij dat wil maar dat is vaak tevergeefs. Maar goed wat kan ik doen om hem op zijn gemak te stellen? Of hoort het gewoon bij de leeftijd dat hij eerst eens alles wil bekijken?

Ik denk dat het voor James goed zal zijn om naar de peuterspeelzaal te gaan zodra hij hier oud genoeg voor is. Ik ben tenslotte alle dagen thuis waardoor hij nooit naar een kinderdagverblijf is gegaan en daardoor niet veel kindjes is gewend. Oef, wat zal ik het moeilijk krijgen als het zover is..

Ik ben benieuwd of jullie dit herkennen. Mocht je tips hebben, gooi het dan vooral hieronder in de comments zodat ik het een en ander kan uitproberen! Ligt het aan de leeftijd? Of kan hij nu al onzeker zijn?

Lees ook: Verlatingsangst bij je dreumes?! 

26 februari 2017 door
Met je dreumes op de fiets
Mama &zo

Met je dreumes op de fiets!

Mijn kind had een hekel aan de buggy & auto!

James had vanaf het eerste moment een hekel aan de wandelwagen en niet alleen aan de wandelwagen maar ook aan de auto. Je hoort vaker dat kinderen het fijn vinden om in de auto te zitten en van vaak in slaapvallen. Dit was bij James niet zo. In tegendeel want hij was alleen maar aan het huilen in de auto. Wat zeg ik? Krijsen was het meer!

De wandelwagen vond James ook helemaal niks aan. Ons eerste rondje lopen in de wandelwagen met James was dan ook niet gezellig te noemen en wat we ook deden, het hielp niks. Toen het enigszins kon en mocht hebben we direct een buggy aangeschaft zodat hij wat meer rechtop zat en op deze manier wat meer kon zien. Dit was een goede zet maar we waren er nog niet.

Achteraf frustrerende het James gewoon dat hij nog niet kon lopen. Zodra hij kon lopen vond hij het ook prima om in de buggy te zitten. Alsnog kan ik geen uren met hem wandelen in de buggy, dat vindt hij nog steeds geen strak plan. Maar goed, even een boodschap doen en een half uurtje wandelen gaat nu prima.

Ik bleef liever thuis, hij vond het toch niet leuk om erop uit te gaan!

In het begin weerhield dat mij om erop uit te gaan met James. Hij vond het toch niet leuk en niks is zo vervelend dan autorijden met een krijsend kind op de achterbank of wandelen met een kind die dat helemaal niet leuk vindt. Dan bleef ik liever thuis.

Toen James wat ouder werd en de buggy wel ‘oke’ begon te vinden, ging ik weleens een stukje met hem wandelen. Het was alleen wel zo dat we toen in een buurt woonde waar je eigenlijk nergens heen kon lopen. Het centrum was te ver weg en verder was er niks in de buurt waar je gezellig heen kon wandelen.

Ik ging af en toe met hem naar het speeltuintje tegenover ons huis wandelen maar daar was ook alles mee gezegd. Nu we in ons nieuwe huis wonen, in ons geboortedorp, hebben we veel meer mogelijkheden om de wandelen. Het centrum is op een fijne loopafstand van ons huis af maar ook enkele speeltuinen en we kunnen zelfs naar de eendjes in de buurt lopen!

Met je dreumes op de fiets!

Vanaf het moment dat James kon zitten hebben we een fietsstoeltje op mijn fiets gemonteerd. Gelukkig vond hij dit, in tegenstelling tot de auto & buggy, wel direct leuk! Helaas was mijn gezondheid toen niet zo best en was het voor mij moeilijk om samen met James op de fiets te stappen.

Gelukkig kan dit nu wel. We hebben mijn fiets opgeknapt, het zitje achterop gemonteerd en een stoere helm aangeschaft voor de veiligheid. In het begin vond ik het best eng dat hij nu achterop zat maar vooral de helm geeft mij iets meer rust en daarbij, hij zit heerlijk en goed vast te genieten van alles om zich heen.

Ik pak nu veel liever de fiets om even een frisse neus te halen en zeg nou zelf, hoe schattig ziet dit eruit? Zeg helm, wat ga je met mijn kind doen? 😉 Vinden jullie het ook zo heerlijk om met je kind te fietsen? Of heeft juist wandelen de voorkeur?

16 februari 2017 door
Kind opvoeden zonder speen
Mama &zo

Alles vertellen tegen je kind!

Vanaf het allereerste moment..

James, vanaf het eerste moment dat jij in mijn armen lag begon ik al tegen jou te kletsen. Ik wilde jou alles vertellen over het leven waarin jij nu ook aan mocht deelnemen. De eerste nachten in het ziekenhuis waren we veel wakker. Ik zei tegen jou dat ik het wel begreep. Je zat zo lekker warm in mama’s buik en nu lag je ineens in een bedje naast mij met een kruikje aan het voeteneind en een mutsje op je hoofd. Toch anders natuurlijk!

Ik vertelde jou hoe trots ik op je was dat je gezond en wel ter wereld was gekomen middels een keizersnee. ‘Dit zal ik later nog weleens aan je uitleggen James’ zei ik. Mama’s lichaam had een operatie doorstaan en daardoor kon ik jou aldus de verpleging niet de hele tijd vasthouden maar de nachten waren van ons. Als de verpleging hen laatste rondje deed dan nam ik je snel op mijn borst. Ik wilde je laten voelen dat ik ervoor je was en ik bedankte jou voor het feit dat jij ons papa en mama had gemaakt.

Een bijzonder moment samen.

Dit kletsen is eigenlijk nooit gestopt. Alles wat er gebeurde of zou gaan gebeuren vertel ik tegen jou. ‘Dat begrijpt hij toch nog niet!’ kreeg ik vaak te horen maar ik was en ben altijd in de veronderstelling geweest dat het goed was om alles te benoemen. Alles te vertellen. Niet zomaar weggaan als het kind lief aan het spelen is maar benoemen dat je even weggaat en zo weer terug komt.

Nu je ouder wordt krijg ik de indruk dat je veel meer begrijpt dan ik in eerste instantie zou denken. Afgelopen week was er een heel mooi moment. Jij kan het je waarschijnlijk niet meer herinneren als je dit nu leest maar mij zal dit moment altijd bij blijven. Je had namelijk rode billetjes, heel vervelend want dat doet natuurlijk pijn als je verschoond moet worden. Deze keer huilde je ook zo vreselijk en je duwde mama’s handen weg.

Ik keek je aan en zei: ‘James, mama ziet dat jij rode billetjes hebt en mama weet dat dit pijn doet bij James maar mama moet jou verschonen anders gaat het nog meer pijn doen. Ik beloof dat ik zo zachtjes mogelijk doe. Het is al bijna klaar!’ 

Er kwam een soort van rust over je heen. Je bleef heel ontspannen en stil liggen. Kreunde een beetje toen ik zachtjes over de rode plek heen ging maar daar bleef het mij. Je liet het toe. Ik had het uitgelegd en jij vond het prima. Je voelde dat ik je begreep. Je voelde dat ik het zo zachtjes mogelijk probeerde te doen. Ik vond dit een heel bijzonder moment. Je vertrouwde mij.

Belangrijk om alles te benoemen.

We praten natuurlijk de hele dag samen, ik een beetje meer als jij en ik merk dat je steeds meer ècht gaat begrijpen. Je weet precies wanneer wat mama gaat doen, wanneer en waarom ik dat doe. Ik had van te voren nooit kunnen denken dat Rust, Regelmaat en Reinheid in combinatie met alles benoemen wat je doet en wat je gaat doen het verschil kon maken.

Ik zou het zelf ook niet leuk vinden als ik zonder iets te zeggen op een kussen wordt gelegd en ineens mijn kleren worden uitgetrokken. Naja misschien vind ik dat nu wel leuk maar ik kan mezelf in ieder geval voorstellen dat het niet fijn is voor een kind om niet te weten wat er gaat gebeuren. Ik vind het daarom ook enorm belangrijk om alles te vertellen aan James.

Wat voor ons vanzelfsprekend is, is dat voor een kind nog totaal niet!

Iedere ochtend als Merijn naar het werk gaat dan vertel ik tegen James dat papa gaat werken. Papa gaat centjes verdienen en wij gaan het weer uitgeven als we straks naar het dorp lopen! 😉 Ik vertel hem dat hij vanmiddag weer thuis komt en aan het einde van de middag vertel ik dat papa weer thuis komt en dan gaat hij hem bij het raam opwachten. Ik vertel hem waar we naar toe gaan, wanneer hij gaat slapen of mag eten.

Ik ging vandaag met mijn moeder en James naar de stad. We gingen met haar auto maar mijn auto moest ik aan de kant zetten zodat we erdoor konden gaan. Ik vergat tegen James te zeggen dat mama zo terug kwam en even de auto aan de kant moest zetten. Dat vond hij natuurlijk niet leuk. Hij dacht dat ik gewoonweg ging. Wat voor ons vanzelfsprekend is is dat voor een kind nog totaal niet zo.

Benoem jij ook alles wat je met je kind gaat doen? Vind je dat net zo belangrijk als ik of hebben jullie een andere methode?

13 februari 2017 door